Zbrodnia jest zbrodnią (franc. Un meurtre est un meurtre, włos. La sedia a rotelle) – francusko-włoski film kryminalny z 1972 roku w reżyserii Étienne’a Périera, zrealizowany na podstawie książki Dominique’a Fabre’a zatytułowanej Un meurtre est un meurtre. Dubbing do filmu zlecony został przez Centralę Dystrybucji Filmów na potrzeby dystrybucji kinowej i był wyświetlany w polskich kinach w 1974 roku.
Żona Paula zginęła w wypadku samochodowym. Było to dla niego podwójne wyzwolenie: Marie, kaleka, zadręczała go, teraz będzie mógł ożenić się z kochającą go Françoise. Do domu Paula, który odziedziczył po żonie znaczny majątek, sprowadza się jej bliźniacza siostra Anne, nienawidząca szwagra i na wszelkie sposoby dająca do zrozumienia, że podejrzewa go o zamordowanie żony. Komisarz policji nie daje jednak wiary jej insynuacjom. Anne ubiera się w suknie zmarłej siostry, dni spędza w jej starym wózku inwalidzkim, nieustannie przypominając Paulowi o jego winie. Wkrótce pojawia się nowa postać dramatu: niejaki Carouse, komiwojażer z zawodu, który wyznaje Paulowi, że to on zamordował Marie, prowokując wypadek samochodowy. Za „przysługę” żąda teraz wysokiej zapłaty. Paul odmawia, ale Carouse udowadnia mu, że dysponuje dowodami mogącymi w innym niż dotąd świetle postawić sprawę odpowiedzialności Paula za śmierć żony. W końcu wykrada listy Paula do Françoise, zdobywając „niezbity dowód” zbrodni. Nie widząc innego sposobu uwolnienia się od szantażysty, Paul i Françoise zamierzają go zabić, w decydującym momencie jednak stwierdzają, że ktoś ich ubiegł: Carouse nie żyje. Uwolniony także od obecności Anne, którą umieszcza w szpitalu psychiatrycznym (jawna schizofrenia), Paul wpada w nową pułapkę: zgłasza się młody człowiek, który oświadcza, że to on zabił Carouse’a, szantażowany po śmierci swego ojca, w taki sam sposób jak Paul, jednak ma dowody, że Paul planował tę zbrodnię i wobec tego... żąda pieniędzy za milczenie. Nie widząc wyjścia z zamkniętego kręgu szantażu, Paul postanawia zabić intruza, jednak policja ma tym razem dowody winy młodego człowieka. Przy okazji komisarz wyjawia Paulowi tajemnicę Carouse’a: uczynił on swoim zawodem szantażowanie ludzi, których bliscy zginęli tragicznie w sytuacjach, gdy ich śmierć przynosiła jakąś korzyść rodzinie.
Źródło opisu: Filmowy Serwis Prasowy
Lista aktorów i realizatorów polskiej wersji została opracowana na podstawie archiwalnych informacji prasowych odszukanych, zgromadzonych i zarchiwizowanych przez Zbigniewa Dolnego, autora Historii polskiego dubbingu.
