(→Obsada) Znacznik: sourceedit |
(→Obsada) Znacznik: sourceedit |
||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 7: | Linia 7: | ||
|kraj = {{S-WŁO}}<Br />{{S-FRA}}<Br />{{S-RFN}} |
|kraj = {{S-WŁO}}<Br />{{S-FRA}}<Br />{{S-RFN}} |
||
|czas = 1 godz. |
|czas = 1 godz. |
||
+ | |gatunek = romans, kostiumowy |
||
|premiera = 12 września {{SR|1982}} |
|premiera = 12 września {{SR|1982}} |
||
|premieraPL = 2 lutego {{DR|1985}} |
|premieraPL = 2 lutego {{DR|1985}} |
||
Linia 22: | Linia 23: | ||
Po powrocie przybywa do swej ukochanej ciotki Giny Sanseveriny, do Parmy i decyduje się na wybór kariery duchownej. Nie przeszkadza mu to utrzymywać miłosnych stosunków z aktorką Mariettą. Zazdrosny o nią, zabija jej admiratora i musi uciekać z Parmy. Przez jakiś czas przebywa w Bolonii, a kiedy w końcu w tajemnicy wraca do miasta, zostaje zdekonspirowany i uwięziony w wieży Farnese. Tam zakochuje się w Klelii Conti, córce komendanta więzienia. Ta pomaga mu w ucieczce, ale dręczona wyrzutami sumienia ślubuje Bogu, że już nigdy więcej go nie zobaczy, po czym wychodzi za innego. Fabrizio tymczasem zostaje arcybiskupem Parmy. |
Po powrocie przybywa do swej ukochanej ciotki Giny Sanseveriny, do Parmy i decyduje się na wybór kariery duchownej. Nie przeszkadza mu to utrzymywać miłosnych stosunków z aktorką Mariettą. Zazdrosny o nią, zabija jej admiratora i musi uciekać z Parmy. Przez jakiś czas przebywa w Bolonii, a kiedy w końcu w tajemnicy wraca do miasta, zostaje zdekonspirowany i uwięziony w wieży Farnese. Tam zakochuje się w Klelii Conti, córce komendanta więzienia. Ta pomaga mu w ucieczce, ale dręczona wyrzutami sumienia ślubuje Bogu, że już nigdy więcej go nie zobaczy, po czym wychodzi za innego. Fabrizio tymczasem zostaje arcybiskupem Parmy. |
||
− | Po latach tłumione uczucie pomiędzy nimi wybucha na nowo, jednak aby nie złamać przysięgi kochankowie spotykają się tylko nocą. Z tego burzliwego związku przychodzi na świat syn, który wkrótce umiera. Załamana Klelia, przekonana, że to kara boża, umiera niedługo po nim. Fabrizio, zrozpaczony po utracie ukochanej i dziecka, rezygnuje ze stanowiska i zamyka się w pustelni. Umiera w opinii świętości. |
+ | Po latach tłumione uczucie pomiędzy nimi wybucha na nowo, jednak aby nie złamać przysięgi kochankowie spotykają się tylko nocą. Z tego burzliwego związku przychodzi na świat syn, który wkrótce umiera. Załamana Klelia, przekonana, że to kara boża, umiera niedługo po nim. Fabrizio, zrozpaczony po utracie ukochanej i dziecka, rezygnuje ze stanowiska i zamyka się w pustelni. Umiera w opinii świętości.<br /> |
+ | {{WP|{{PAGENAME}}}} |
||
+ | |||
{{Clr}} |
{{Clr}} |
||
== Ekipa == |
== Ekipa == |
||
+ | {{Tabela-ekipa}} |
||
− | {|class="tabela sortable" width="100%" |
||
− | !Twórca |
||
− | !Funkcja |
||
|- |
|- |
||
|[[Studio Opracowań Filmów w Warszawie]] |
|[[Studio Opracowań Filmów w Warszawie]] |
||
Linia 38: | Linia 39: | ||
|Dialogi (odc. 1-4) |
|Dialogi (odc. 1-4) |
||
|- |
|- |
||
− | |[[Krystyna Uniechowska]] |
+ | |[[Krystyna Uniechowska-Dembińska]] |
|Dialogi (odc. 5-6) |
|Dialogi (odc. 5-6) |
||
|- |
|- |
||
Linia 58: | Linia 59: | ||
== Obsada == |
== Obsada == |
||
+ | {{Tabela|Parma}} |
||
− | {|class="tabela sortable" width="100%" |
||
− | !width="30%"|Głos |
||
− | !width="30%"|Rola |
||
− | !width="30%"|Aktor |
||
− | !width="10%"|Próbka |
||
|- |
|- |
||
− | | |
+ | |{{S|Andrzej|Precigs}} |
+ | |{{Parma|Andrzej Precigs}} |
||
− | |Fabrizio del Dongo |
||
− | |Andrea Occhipinti |
||
⚫ | |||
|- |
|- |
||
− | | |
+ | |{{S|Krystyna|Mikołajewska}} |
+ | |{{Parma|Krystyna Mikołajewska}} |
||
− | |Gina Sanseverina |
||
− | |Marthe Keller |
||
− | | |
||
|- |
|- |
||
− | | |
+ | |{{S|Piotr|Garlicki}} |
+ | |{{Parma|Piotr Garlicki}} |
||
− | |Książę Mosca |
||
− | |Gian Maria Volontè |
||
− | | |
||
|- |
|- |
||
− | | |
+ | |{{S|Anna|Gornostaj}} |
+ | |{{Parma|Anna Gornostaj}} |
||
− | |Clelia Conti |
||
− | |Pascale Reynaud |
||
− | | |
||
|- |
|- |
||
− | | |
+ | |{{S|Aleksandra|Koncewicz}} |
+ | |{{Parma|Aleksandra Koncewicz}} |
||
− | |Księżna Clara Paolina |
||
− | |Nelly Borgeaud |
||
− | | |
||
|- |
|- |
||
− | | |
+ | |{{S|Krzysztof|Kolberger}} |
+ | |{{Parma|Krzysztof Kolberger}} |
||
− | |Ernest V |
||
− | |George Wilson |
||
− | | |
||
|- |
|- |
||
− | | |
+ | |{{S|Tadeusz|Bartosik}} |
+ | |{{Parma|Tadeusz Bartosik}} |
||
− | |Rassi |
||
− | |Renato Scarpa |
||
− | | |
||
|- |
|- |
||
− | | |
+ | |{{S|Henryk|Machalica}} |
+ | |{{Parma|Henryk Machalica}} |
||
− | |Landriani |
||
− | |Mario Feliciani |
||
− | | |
||
|- |
|- |
||
− | | |
+ | |{{S|Eugeniusz|Robaczewski}} |
+ | |{{Parma|Eugeniusz Robaczewski}} |
||
− | |Generał Fontana |
||
− | |Franco Ressel |
||
− | | |
||
|- |
|- |
||
− | | |
+ | |{{S|Krzysztof|Kołbasiuk}} |
+ | |{{Parma|Krzysztof Kołbasiuk}} |
||
− | |Jubiler |
||
⚫ | |||
− | |Antonio Orfano |
||
⚫ | |||
− | | |
||
+ | |{{Parma|Tadeusz Borowski}} |
||
|- |
|- |
||
⚫ | |||
− | |Narrator |
||
− | | |
||
− | | |
||
|} |
|} |
||
− | |||
[[Kategoria:Zweryfikowane obsady]] |
[[Kategoria:Zweryfikowane obsady]] |
Aktualna wersja na dzień 17:46, 18 wrz 2016
Pustelnia parmeńska (włos. La certosa di Parma, franc. La chartreuse de Parme, niem. Die Kartause von Parma) – francusko-włosko-erefenowski miniserial kostiumowy zrealizowany na podstawie powieści Stendhala. W Polsce premierowo emitowany od 2 lutego do 9 marca 1985 roku przez TVP2.
Fabuła
Pustelnia parmeńska opowiada dzieje Fabrizia del Dongo – młodszego syna mediolańskiego arystokraty i bogacza. Fabrizio, nie mogąc znaleźć w rodzinnym domu szczęścia i miłości, ucieka z Italii i przyłącza się do armii Napoleona. Bierze udział w bitwie pod Waterloo.
Po powrocie przybywa do swej ukochanej ciotki Giny Sanseveriny, do Parmy i decyduje się na wybór kariery duchownej. Nie przeszkadza mu to utrzymywać miłosnych stosunków z aktorką Mariettą. Zazdrosny o nią, zabija jej admiratora i musi uciekać z Parmy. Przez jakiś czas przebywa w Bolonii, a kiedy w końcu w tajemnicy wraca do miasta, zostaje zdekonspirowany i uwięziony w wieży Farnese. Tam zakochuje się w Klelii Conti, córce komendanta więzienia. Ta pomaga mu w ucieczce, ale dręczona wyrzutami sumienia ślubuje Bogu, że już nigdy więcej go nie zobaczy, po czym wychodzi za innego. Fabrizio tymczasem zostaje arcybiskupem Parmy.
Po latach tłumione uczucie pomiędzy nimi wybucha na nowo, jednak aby nie złamać przysięgi kochankowie spotykają się tylko nocą. Z tego burzliwego związku przychodzi na świat syn, który wkrótce umiera. Załamana Klelia, przekonana, że to kara boża, umiera niedługo po nim. Fabrizio, zrozpaczony po utracie ukochanej i dziecka, rezygnuje ze stanowiska i zamyka się w pustelni. Umiera w opinii świętości.
Źródło opisu: Wikipedia (treść udostępniona na licencji Creative Commons. Zobacz autorów artykułu).
Ekipa
Twórca | Funkcja |
---|---|
Studio Opracowań Filmów w Warszawie | Realizacja nagrań |
Zofia Dybowska-Aleksandrowicz | Reżyseria |
Elżbieta Kowalska | Dialogi (odc. 1-4) |
Krystyna Uniechowska-Dembińska | Dialogi (odc. 5-6) |
Alina Hojnacka-Przeździak | Dźwięk |
Anna Szatkowska | Montaż (odc. 1, 5) |
Danuta Sierant | Montaż (odc. 2-3) |
Halina Ryszowiecka | Montaż (odc. 4, 6) |
Anna Ziółkowska | Kierownictwo produkcji |
Obsada
Głos w dubbingu | Rola | Aktor w wersji oryginalnej | Próbka |
---|---|---|---|
Andrzej Precigs | Fabrizio del Dongo | Andrea Occhipinti | |
Krystyna Mikołajewska | Gina Sanseverina | Marthe Keller | |
Piotr Garlicki | Książę Mosca | Gian Maria Volontè | |
Anna Gornostaj | Clelia Conti | Pascale Reynaud | |
Aleksandra Koncewicz | Księżna Clara Paolina | Nelly Borgeaud | |
Krzysztof Kolberger | Ernest V | George Wilson | |
Tadeusz Bartosik | Rassi | Renato Scarpa | |
Henryk Machalica | Landriani | Mario Feliciani | |
Eugeniusz Robaczewski | Generał Fontana | Franco Ressel | |
Krzysztof Kołbasiuk | Jubiler | Antonio Orfano | |
Tadeusz Borowski | Narrator |