Obcy (włos. Lo straniero, franc. L’étranger) – włosko-francusko-algierski dramat filmowy w reżyserii Luchina Viscontiego, zrealizowany na podstawie powieści Alberta Camusa Obcy. Dubbing do niego zlecony został przez Centralę Dystrybucji Filmów na potrzeby dystrybucji kinowej i był wyświetlany w polskich kinach w 1970 roku. W czerwcu 2014 roku film z zachowanym dubbingiem dwukrotnie wyświetlany był w Iluzjonie Filmoteki Narodowej w ramach cyklu „Gwiazdy europejskiego kina – Anna Karina”.
Fabuła[]
Meursault, urzędnik w przedwojennym Algierze, przybył do Merango, aby wziąć udział w pogrzebie matki, która zmarła w przytułku dla starców. Nie okazał żadnego ze zwykłych w takiej sytuacji uczuć: pokonany przez upał, zasnął nawet w trakcie nabożeństwa. Następnego dnia udał się na plażę i odnowił znajomość ze swą kochanką Marią Cardoną. Zgodził się pomóc Raymondowi Sintesowi, osobnikowi o reputacji stręczyciela, i napisać list do jego niewiernej arabskiej kochanki. Po aresztowaniu Raymonda za pobicie dziewczyny, Meursault świadczył w jego sprawie, za co wraz z Marią został zaproszony do spędzenia najbliższej niedzieli w postawionym na plaży domku znajomych oskarżonego – Massonów. Kiedy udali się tam wraz ze zwolnionym z aresztu Raymondem, w ślad za nim podążyło trzech Arabów, wśród których znajdował się również brat pobitej dziewczyny. W bójce, jaka się wywiązała, Raymond został lekko ranny. Meursault zabrał mu rewolwer i wyperswadował zastrzelenie napastnika. Przed powrotem do miasta odbył spacer po plaży. Oślepiony przez słońce, zabłądził nad potok i natknął się na jednego z trzech prześladowców. Gdy Arab wydobył nóż, Meursault oddał w jego stronę pięć strzałów. Został aresztowany pod zarzutem morderstwa. Doszedł do wniosku, że przyczyną takiego obrotu sprawy była nie tyle sama zbrodnia, ile jego zachowanie się na pogrzebie matki, niewczesny stosunek z Marią, przyjaźń z Raymondem, jawny ateizm – wszystko to bowiem świadczyło przeciwko niemu. Został skazany na śmierć. Odwiedzony w celi skazańców przez księdza, Meursault odrzuca nadzieję pozagrobowej łaski.
Źródło opisu: Filmowy Serwis Prasowy
Ekipa[]
Twórca | Funkcja |
---|---|
Studio Opracowań Filmów w Warszawie | Realizacja nagrań |
Jerzy Twardowski | Reżyseria |
Krystyna Albrecht | Dialogi |
Grażyna Dyksińska-Rogalska | |
Mariusz Kuczyński | Dźwięk |
Janina Nowicka | Montaż |
Tadeusz Simiński | Kierownictwo produkcji |
Obsada[]
Głos w dubbingu | Rola | Aktor w wersji oryginalnej | Próbka |
---|---|---|---|
Ignacy Gogolewski | Arthur Meursault | Marcello Mastroianni | |
Zofia Merle | Marie Cardona | Anna Karina | |
Tadeusz Cygler | Sędzia śledczy | Georges Wilson | |
Aleksander Bardini | Obrońca | Bernard Blier | |
Cezary Julski | Raymond Sintes | Georges Geret | |
Henryk Czyż | Masson | Mimmo Palmara | |
Krystyna Karkowska | Pani Masson | Angela Luce | |
Janusz Bukowski | Ksiądz | Bruno Cremer | |
Leon Pietraszkiewicz | Sędzia | Pierre Bertin | |
Zdzisław Mrożewski | Prokurator | Alfred Adam | |
Stanisław Milski | Salamano | Joseph Marechal | |
Kazimierz Biernacki | |||
H. Staszewska |
![]() |
Lista aktorów i realizatorów polskiej wersji została opracowana na podstawie archiwalnych informacji prasowych odszukanych, zgromadzonych i zarchiwizowanych przez Zbigniewa Dolnego, autora Historii polskiego dubbingu. |