Encyklopedia polskiego dubbingu
Advertisement

Mahabharata (ang. The Mahabharata, franc. Le Mahâbhârata, niem. Mahabharata) – australijsko-belgijsko-duńsko-finlandzko-holendersko-islandsko-japońsko-norwesko-portugalsko-francusko-amerykańsko-brytyjsko-polska koprodukcja teatralna w reżyserii Petera Brooka, zrealizowana w formie trzyodcinkowego miniserialu. Dubbing do niego zlecony został przez Telewizję Polską, a prace nad nim rozpoczęły się 18 października 1991 roku. Premierowa emisja na antenie TVP2 miała miejsce pomiędzy 18 listopada z 13 grudnia 1992 roku.

Fabuła[]

Mahabharata jest niezwykłym dziełem literackim. Według samej Mahabharaty oraz zgodnie z tradycją, została spisana przez wielkiego wieszcza Wjasadewę około 5000 lat temu, bezpośrednio po wydarzeniach, które składają się na jej akcję. Epos ten uważany jest za jeden z dwóch fundamentalnych tekstów (obok Ramajany), na których opiera się kultura, tradycja i religia Indii, a jej poszczególne epizody wielokrotnie znajdowały swoje przedstawienie w rzeźbie, malarstwie, tańcu czy teatrze.

Mahabharata zawiera w sobie wszystko to, co tak fascynuje ludzi zachodu w kulturze Indii: duchowość, mistycyzm, świat bogów , demonów i joginów, wierzenia, miłość, erotyka, opisy bitew. Historia Mahabharaty została opisana na kanwie konfliktu dwóch gałęzi rodu Bharatów. Przedmiotem sporu jest tron Hasztinapury- stolicy Bharata-Warszy (tradycyjna nazwa Indii). Poprzez intrygi Kaurawowie skazali swoich kuzynów na wygnanie i bezprawnie sprawowali władzę w królestwie. Kulminacją historii jest wielka bitwa pod Kurukszetrą, w trakcie której giną Kaurawowie oraz prawie wszyscy biorący w niej udział żołnierze. Przed samą bitwą doszło do wypowiedzenia Bhagavat-gity (Pieśń Pana), której 700 wersetów, będących częścią Mahabharaty stanowi dla Hindusów najważniejszy i najświętszy tekst. W niej to Kryszna, który jest uznawany za samego Boga Wisznu, instruuje swojego przyjaciela Ardżunę (jeden z Pandawów) o naturze świata, prawie karmy, zasadach reinkarnacji oraz różnych systemach Jogi. Sama Bhagavat-gita doczekała się ponad 100 różnych tłumaczeń na język angielski oraz kilku na język polski.

Serial stanowi adaptację eposu, zrealizowaną przez reżysera teatralnego Petera Brooka w formie przedstawienia teatralnego z udziałem aktorów z Polski, Australii, Belgii, Danii, Finlandii, Holandii, Islandii, Japonii, Norwegii, Portugalii, Stanów Zjednoczonych, Francji i Wielkiej Brytanii.
Źródło opisu: Purana, własne

Ekipa[]

Twórca Funkcja
Studio Opracowań Filmów w Warszawie Realizacja nagrań
Maria Piotrowska Reżyseria
Elżbieta Łopatniukowa Dialogi
Artur Karp Tłumaczenie
Jerzy Januszewski Dźwięk
Gabriela Turant-Wiśniewska Montaż
Halina Ryszowiecka
Mieczysława Kucharska Kierownictwo produkcji

Obsada[]

Głos w dubbingu Rola Aktor w wersji oryginalnej Próbka
Tadeusz Borowski Wjasa Robert Langdon Lloyd
Jacek Czyż Bhima Mamadou Dioumé
Adam Ferency Ganeśa Bruce Myers
Andrzej Seweryn Judhiśthira Andrzej Seweryn
Wojciech Wysocki
Krzysztof Kołbasiuk
Wojciech Machnicki
Aleksandra Kisielewska
Marian Kociniak
Jolanta Wołłejko
Marek Bargiełowski
Ryszard Nawrocki
Marzena Trybała
Ewa Telega-Domalik
Andrzej Tomecki
Andrzej Precigs
Jerzy Bończak
Włodzimierz Nowakowski
Joanna Wizmur-Klimczuk
Anna Gornostaj
Dorota Dobrowolska-Ferenc
Andrzej Ferenc
Ryszard Łabędź
Jerzy Dominik
Ryszard Olesiński
Marcin Sosnowski
Marek Frąckowiak
Tomasz Kozłowicz
Sławomir Orzechowski
Halina Bednarz
Małgorzata Dropko-Fus
Jacek Lisiecki
Dominik Poręcki

Linki zewnętrzne[]

Advertisement