Lala (włos. La bambolona) – włoska komedia z 1968 roku w reżyserii Franca Giraldiego. Dubbing do filmu zlecony został przez Centralę Dystrybucji Filmów na potrzeby dystrybucji kinowej i był wyświetlany w polskich kinach w 1972 roku.
Fabuła[]
Adwokat Giulio Broggni odnosi sukcesy zawodowe, ma pieniądze, luksusowe kobiety. Jego uregulowaną egzystencję burzy przypadkowe spotkanie w barze. Obserwuje młodą, ponętną dziewczynę, która nie zwraca najmniejszej uwagi na niego ani otoczenie. Postanawia pójść za nią: ukrywając swe nazwisko i pozycję społeczną, zjawia się w domu Ivany i uzyskuje zgodę rodziców na odwiedzanie jej. Sądzi, że w ten sposób oszuka podejrzliwość drobnomieszczańskiej rodziny i zaspokoi swój przelotny kaprys. Ivana jednak potrafi się bronić. Giulia coraz bardziej wciąga ta podniecająca gra. Zaniedbuje pracę, coraz rzadziej widuje się z rodziną, zrywa z kochankami, przyjaciółmi. W domu Ivany panuje dziwna atmosfera, wciąż szepcze się o kłopotach finansowych i tajemniczym wuju, wysokim funkcjonariuszu MSW, a sama Ivana, senna i bierna, pozostaje wciąż niezdobytą fortecą. Adwokat aranżuje więc fałszywe zaręczyny i kupuje pierścionek wartości dwóch milionów lirów. Zyskuje tylko tyle, że prawie naga dziewczyna pozwala mu przez chwilę – z daleka, w półmroku pralni – podziwiać swoje kształty.
Nieoczekiwanie Ivana staje się łagodniejsza. Ulega prośbom adwokata i zgadza się przyjść do jego garsoniery. Ale zamiast czułego sam na sam, Ivana z wyrachowanym cynizmem niszczy moralnie podstarzałego zalotnika. Szantażuje go świadectwem lekarskim stwierdzającym ciążę. Giulio jest niewinny, ale wszyscy przecież wiedzą, że jest narzeczonym Ivany, a matka przyłapała ich samych w sytuacji dającej wiele do myślenia. Adwokat wie, co mu grozi za uwiedzenie nieletniej. Strach przed groźnym wujem Ivany i namiętne pragnienie posiadania dziewczyny sprawiają, że Giulio gotów się z nią ożenić. Ivanie nie o to jednak chodzi. Podczas ostatniego spotkania wyjaśnia adwokatowi sens gry, jaką przebiegle prowadziła. Świadectwo lekarskie jest fałszywe, wszechmocny wuj nie istnieje, a Ivana pragnie wyjść za mąż za chłopca z sąsiedztwa, z którym od dawna łączą ją intymne stosunki i pomóc rodzicom w kłopotach finansowych. Giulio traci nie tylko cenny pierścionek i samochód, którego żąda Ivana tytułem rekompensaty za pozostawienie go w spokoju, ale i złudzenie, że jest niezwyciężonym zdobywcą kobiet.
Źródło opisu: Filmowy Serwis Prasowy
Ekipa[]
Twórca | Funkcja |
---|---|
Studio Opracowań Filmów w Warszawie | Realizacja nagrań |
Zofia Dybowska-Aleksandrowicz | Reżyseria |
Obsada[]
Głos w dubbingu | Rola | Aktor w wersji oryginalnej | Próbka |
---|---|---|---|
Tadeusz Pluciński | Giulio Broggini | Ugo Tognazzi | |
Barbara Sołtysik | Ivana „Lala” Scarapecchia | Isabella Rei | |
Maria Kaniewska | Pani Scarapecchia | Lilla Brignone | |
Saturnin Żórawski | Rosario Scarapecchia | Corrado Sonni | |
Andrzej Gawroński | Diodato | Roy Bosiers | |
Zdzisław Salaburski | Ojciec adwokata | Filippo Scelzo | |
Jerzy Tkaczyk | Brygadier | Ignazio Leone |
![]() |
Lista aktorów i realizatorów polskiej wersji została opracowana na podstawie archiwalnych informacji prasowych odszukanych, zgromadzonych i zarchiwizowanych przez Zbigniewa Dolnego, autora Historii polskiego dubbingu. |