Krzysztof Kowalewski (ur. 20 marca 1937 roku w Warszawie, zm. 6 lutego 2021 roku) – polski aktor filmowy, telewizyjny, teatralny i radiowy.
Biografia[]
Krzysztof Kowalewski urodził się 20 marca 1937 w Warszawie jako syn aktorki pochodzenia żydowskiego Elżbiety Kowalewskiej. Jego ojciec, Cyprian Kowalewski, oficer rezerwy Wojska Polskiego, dostał się we wrześniu 1939 do sowieckiej niewoli, został osadzony w obozie jenieckim w Starobielsku, a w 1940 zginął rozstrzelany w Charkowie. Jego wujem był malarz Adam Herszaft.
Przez całą wojnę matka ukrywała przed Krzysztofem swoje żydowskie korzenie. Po upadku powstania warszawskiego przeprowadzili się ze zrujnowanej stolicy do Kielc. Wyjechali z nich w dzień po pogromie 4 lipca 1946 i wrócili do Warszawy. W 1955 ukończył stołeczne XIV Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica, następnie dostał się do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, którą ukończył w 1960. Na dyplomie muzycznym wykonał utwór „Ach Ludwiko” do słów Juliana Tuwima.
W tym samym roku zadebiutował jako aktor epizodyczny w Krzyżakach Aleksandra Forda. W marcu 1961 wystąpił po raz pierwszy na deskach Teatru Dramatycznego, z którym był związany do 1962. W latach 70. i 80. wystąpił m.in. w filmach wojennych Witolda Lesiewicza Kwiecień (1961) oraz Miejsce dla jednego (1965), kryminale Janusza Nasfetera Zbrodniarz i panna (1963), filmach Janusza Majewskiego Urząd (1969), Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię (1969) oraz C.K. Dezerterzy (1985), serialu wojennym Janusza Morgensterna Kolumbowie (1970) czy komedii Jerzego Stefana Stawińskiego Godzina szczytu (1973).
Kowalewski często występował w filmach Stanisława Barei. W filmie Nie ma róży bez ognia (1974) zagrał milicjanta. W 1976 roku pojawił się w Brunecie wieczorową porą wcielił się w rolę Michała Romana. W 1978 w Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz grał Tadeusza Krzakoskiego, dyrektora „Pol-Pimu”, natomiast w Misiu (1981) – Jana Hochwandera, kierownika produkcji filmu Ostatnia paróweczka hrabiego Barry Kenta.
Aktor teatrów: Klasycznego, Dramatycznego, Polskiego, Studenckiego Teatru Satyryków, Rozmaitości, Kwadrat oraz Teatru Współczesnego w Warszawie (od 1977).
Od lat związany z Teatrem Polskiego Radia. Dyrektor tegoż, Janusz Kukuła, przyznaje, że Krzysztof Kowalewski jest jego ulubionym (radiowym) aktorem. Kowalewski znany jest radiosłuchaczom przede wszystkim za sprawą głównej roli w słuchowisku „Kocham pana, panie Sułku”, emitowanym na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia. 29 lutego 2012, niedługo przed 75 urodzinami aktora, Program Trzeci Polskiego Radia zorganizował benefis Krzysztofa Kowalewskiego. Wydarzenie było emitowane na żywo na antenie rozgłośni.
Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010 oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku.
Życie prywatne[]
Po raz pierwszy ożenił się w latach 60., z kubańską tancerką – Vivian Rodriguez, z którą rozwiódł się po 3 latach i jej wyjeździe do Paryża. Z tego związku miał syna Wiktora, od 1981 stale przebywającego za granicą. Przez wiele lat był związany z aktorką Ewą Wiśniewską. Od 2002 do śmierci był mężem aktorki Agnieszki Suchory, z którą miał córkę Gabrielę (ur. 2000).
Źródło opisu: Wikipedia (treść udostępniona na licencji Creative Commons. Zobacz autorów artykułu).
Role w dubbingu[]
Filmy[]
| Rok | Tytuł | Rola | Aktor w wersji oryginalnej | |
|---|---|---|---|---|
| 2005 | Zebra z klasą | Woodzie | M. Emmet Walsh | |
| 2006 | Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa | Pan Bóbr | Ray Winstone (głos) |
Seriale[]
| Rok | Tytuł | Rola | Aktor w wersji oryginalnej | |
|---|---|---|---|---|
| 2002 | Całe zdanie nieboszczyka | Szef mafii | Oleg Basiłaszwili |
Gry komputerowe[]
| Rok | Tytuł | Rola | Aktor w wersji oryginalnej | |
|---|---|---|---|---|
| 1999 | Airline Tycoon | Dyrektor Godziński | ||
| 1999 | Baldur’s Gate: Wrota Baldura | Tiax | John Mariano | |
| ||||
| 2000 | Zwariowany czarodziej II: Porwanie Harolda | |||
| 2003 | Piraci: Przekleństwo Tortugi | William Daredrake | ||
| 2006 | Neverwinter Nights 2 | Aldanon | Milton James | |
| 2007 | Assassin’s Creed | Abul N’qoud | Fred Tatasciore | |
| 2011 | LittleBigPlanet 2 | Clive Handforth | Barry Meade | |
| 2011 | The Elder Scrolls V: Skyrim | Arngeir | Christopher Plummer | |
Filmy animowane[]
| Rok | Tytuł | Rola | Aktor w wersji oryginalnej | |
|---|---|---|---|---|
| 1999 | Odwrócona góra albo film pod strasznym tytułem | Tatun | Krzysztof Kowalewski | |
| 2008 | Lissi na lodzie | Diabeł | Badesalz | |
| 2009 | Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków | Wesołek | Otis Harlan | |
| 2016 | Bociany | Jasper | Danny Trejo |
Seriale animowane[]
| Rok | Tytuł | Rola | Aktor w wersji oryginalnej | |
|---|---|---|---|---|
| 1992 | Film pod strasznym tytułem | Tatun | Krzysztof Kowalewski |
Wykonanie piosenek[]
| Rok | Tytuł | Piosenka | |
|---|---|---|---|
| 2009 | Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków | „Stuk, stuk, stuk”, „Hej ho!”, „Wesoła piosenka”, „Opowiedz bajkę” |
Słuchowiska[]
| Rok | Tytuł | Rola | |
|---|---|---|---|
| 2002 | Przygody dobrego wojaka Szwejka | Starszy kapelan Lacina (odc. 5-6) | |
| 2004 | Przemiana | Ojciec Gregora |
Linki zewnętrzne[]
- Krzysztof Kowalewski w polskiej Wikipedii
- Krzysztof Kowalewski w bazie Filmwebu
- Krzysztof Kowalewski w Internet Movie Database (IMDb)