Kochanka buntownika (włos. L’amante di Gramigna; bułg. Любовницата на Граминя, Ljubownicata na Graminja) – włosko-bułgarski dramat z 1969 roku w reżyserii Carla Lizzaniego, zrealizowany na podstawie noweli autorstwa Giovanniego Vergi zatytułowanej L’amante di Gramigna. Dubbing do filmu zlecony został przez Centralę Dystrybucji Filmów na potrzeby dystrybucji kinowej i był wyświetlany w polskich kinach w 1972 roku.
Fabuła[]
W roku 1865 Sycylia została przyłączona do Włoch. Bunt Garibaldiego obudził w ludziach nadzieję na lepszą przyszłość. Baron Nardò, najbogatszy posiadacz ziemski w okolicy, z pomocą przekupionych świadków wykupuje ziemię starego Gramigni. Zawartą umowę kwestionuje syn Gramigni Giuseppe, który – jak niesie wieść – walczył u boku Garibaldiego. Ale prawo stoi po stronie barona: rodzina Gramigni musi opuścić własną zagrodę, która teraz przejmuje wraz ze swą matką Gemma, narzeczona niejakiego Ramarra, człowieka pozostającego w służbie barona. Po bezskutecznych próbach legalnego przeciwdziałania Gramigna niszczy dokumenty dające baronowi prawo do bezkarnego wyzyskiwania biedaków, truje baronowi konie, po czym ucieka w góry. W odwet, na polecenie barona, Ramarro morduje starego Gramignę usiłując zrzucić podejrzenie na Giuseppego. Młody Gramigna mszcząc się podpala dom Ramarra i ucieka. Za Gramigną podąża Gemma, która nienawidzi swego narzeczonego Ramarry i nie chce wyjść za niego za mąż. Zakochana w Gramigni dziewczyna dzieli z nim trudy i niebezpieczeństwa buntowniczego życia. Tymczasem o kryjówce zbiegów dowiaduje się Ramarro. Jego wspólnicy łapią Gemmę i gwałcą ją. Dziewczyna zostaje sam na sam z rannym Ramarrą, którego na jego prośbę zabija z jego własnego karabinu i wraca do matki. Ta radzi jej, aby winę za zabójstwo zrzuciła na Gramignę i w ten sposób ratowała siebie. Ale dziewczyna wraca do kochanka, próbuje odwieść go od zamiaru zabicia barona. Tymczasem wśród chłopów rośnie nienawiść do gnębiciela. Ruszaja na winnice barona, niszcząc bogaty plon, a w końcu zabijają właściciela. Wówczas w wiosce zjawia się Gramigna: zemsty na dręczycielu dokonali za niego inni... Do spustoszonej przez rozwścieczonych chłopów winnicy przybywają karabinierzy i widząc Gramignę nad ciałem barona zabijają go. Gemma z rozpaczą rzuca się na martwe ciało kochanka.
Źródło opisu: Filmowy Serwis Prasowy
Ekipa[]
Twórca | Funkcja |
---|---|
Studio Opracowań Filmów w Łodzi | Realizacja nagrań |
Romuald Drobaczyński | Reżyseria |
Obsada[]
Głos w dubbingu | Rola | Aktor w wersji oryginalnej | Próbka |
---|---|---|---|
Bogusław Sochnacki | Gramigna | Gian Maria Volontè | |
Barbara Marszałek | Gemma | Stefania Sandrelli | |
Sławomir Misiurewicz | Baron Nardò | Ivo Garrani | |
Bogumił Antczak | Ramarro | Luigi Pistilli | |
Barbara Wałkówna-Zbiróg | Matka Gemmy | Emilia Radewa | |
Jerzy Przybylski | Notariusz | Assen Milanow |
![]() |
Lista aktorów i realizatorów polskiej wersji została opracowana na podstawie archiwalnych informacji prasowych odszukanych, zgromadzonych i zarchiwizowanych przez Zbigniewa Dolnego, autora Historii polskiego dubbingu. |
Linki zewnętrzne[]
- Kochanka buntownika w bazie Filmwebu
- Kochanka buntownika w Internet Movie Database (IMDb)